Zaman

Dün servisle eve giderken gerçekten hayatın ne kadar kısaldığını fak ettim.Aslında ne kadar az yaşadığımızı.Zamanın ne kadar hızlı olduğunu.Hani bir söz vardır ya insan 18 ne kadar zamanın ne kadar yavaş aktığını fark eder.Ama asıl gerçek ondan sonra gün yüzüne çıkıyor.Zaman birden bire evrim geçirmişcesine hızlanmaya başlıyor ve içinden çıkamayacağınız bir şekilde hız kazanıyor sanki biri parmağıyla sizi biraz daha hızlan diye arkadan ittiriyor.Dün düşünürken annem geldi aklıma sonra annemin gençliğini çok fazla hatırlamadığım sanki onu hep şimdiki haliyle biliyormuşum gibi hissettim ve bu canımı yaktı.Çünkü ben de bir anne olmuştum ve bundan 15 sene sonra çocuğum da beni hep o zamanki gibi hatırlayacak bir genç değil 45 beşimde ya da 50 deki halimle.Sonra ölümün gerçek güzü geldi sıralı olmasa bile yaş kemale erince kaderin önüne geçmek malesef imkansız.Zamanın hızına yetişemiyorum artık o kadar hızlı akıp gidiyor ki önüne hiçbir engel çıkmasına imkan yok.işte hayat gözünü açman la kapaman kadar kısa aslında.