çocuk
Yeşil ince ve uzun parmaklarımın arasında dolaşıyor otlar.Boyum kadar var herhalde koşmaktan biraz daha yavaş adımlarla yokuş aşağıya doğru ilerliyorum.Ellerim iki yana açık şekilde kafam hafif arkaya düşük arada bir gökyüzüne de bakarak ilerliyorum burnuma gelen hafif kuru ot kokularıyla mest olmuşcasına devam ediyorum.Yaşım 5 ya da 6 daha fazla değil büyük ihtimal.Bir an durup yerdeki mor çiçeğe yakınlaşıyor ve bakıyorum.Ne kadar güzel olduğuna burada ne kadar mutlu olduğunu düşünerek o mutlu gülümsemem yüzüme yerleşiyor.Daha yavaş yürüme adımlarıyla devam edip meyve ağacınını altında duruyorum ve başımı kaldırıp yukarıya bakıyorum.Bir sürü olgunlaşmış armut görüyorum uzanamayacağımı biliyorum ama daha dalından yeni kopup yerlere saçılanları otların arasından buluyorum ve yiyorum çocukluğumun rutinlerinden bu işte bunu seviyorum.
0 yorum:
Yorum Gönder